Συνέντευξη στην Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, Φιλόλογο, Λογοτέχνη, Μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου Β.Ε., Ραδιοφωνική Παραγωγό radio1d.gr και Πρόεδρο “Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου”
Μια παράγραφος του εαυτού σου
Η ζωγραφική υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι μου από πολύ μικρή ηλικία. Μεγαλώνοντας η αγάπη αυτή για τη ζωγραφική και γενικότερα για τις τέχνες, δεν έπαψε αλλά άνθισε σημαντικά, ιδιαίτερα κατά την είσοδο μου στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου ήρθα σε επαφή, για πρώτη φορά, με την ιστορία της τέχνης και μελέτησα διαφορετικά είδη και μορφές της ανά τον κόσμο και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Τότε ήταν επίσης, που μου δόθηκε η ευκαιρία, στα πλαίσια του Πανεπιστημίου, για την πρώτη ‘’επίσημη’’ ανάδειξη της δουλειάς και του ταλέντου μου, καθώς ανέλαβα την σκιαγράφηση εξωφύλλου ενός καταλόγου της βιβλιοθήκης του τμήματος, αλλά και την σκιαγράφηση σκίτσων για ψηφιακό παιχνίδι εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Έκτοτε δεν σταμάτησα να ασχολούμαι αλλά και να πειραματίζομαι με διαφορετικά υλικά. Κατά την διάρκεια της καραντίνας η ασχολία μου με τη ζωγραφική πέρασε σε καθημερινή βάση και έως σήμερα δεν έχει σταματήσει. Πλέον ασχολούμαι με ένα διαφορετικό, θα έλεγα, κομμάτι τέχνης που συνδυάζει την έμπνευση από το παρελθόν και την υλοποίηση του με μία σύγχρονη οπτική, παρόν.
Πηγές έμπνευσης
Η έμπνευση μου προέρχεται κυρίως από την τέχνη της ελληνιστικής και της κλασσικής περιόδου αλλά και από την ελληνική μυθολογία, σε συνδυασμό με μια σύγχρονη οπτική. Ωστόσο, έμπνευση μου μπορεί να αποτελέσει και κάποιο βιβλίο, η θάλασσα ή ένα τραγούδι.
Υλικά που χρησιμοποιείς
Τα υλικά που χρησιμοποιώ πάνω στον καμβά, είναι ο γύψος και τα ακρυλικά, συνήθως το λευκό και το μαύρο.
Τεχνική και Τεχνοτροπία
Δεν χρησιμοποιώ κάποια συγκεκριμένη τεχνική και τεχνοτροπία, διαφέρουν από έργο σε έργο. Αυτό κάνει το κάθε ένα μοναδικό.
Πότε ορίζεις το τέλος, το σημείο ολοκλήρωσης, κάθε έργου σου;
Προσωπικά θεωρώ πως δεν είναι δυνατό να ορίσεις το τέλος ενός έργου. Στη δική μου περίπτωση θα μπορούσα να πω, πως το τέλος επέρχεται με την τελειοποίηση του υλικού που έχω χρησιμοποιήσει, κάτι που στην πραγματικότητα είναι εφικτό έπειτα από πολλή δουλειά, όμως στο σημείο εκείνο έχεις ήδη χάσει όλες τις λεπτομέρειες, τις μικρές ‘’ατέλειες’’ αλλά και γραμμές που δίνουν κίνηση στο έργο. Οπότε επιλέγω να σταματήσω σε σημείο, όπου τα προαναφερθέντα είναι ακόμα εμφανή στον καμβά.
Πόσο σημαντική είναι η ονομασία των έργων σου και πως επιλέγεις κάθε τίτλο;
Η ονομασία των έργων μου προέρχεται συνειρμικά ή από το συναίσθημα που μου προκαλεί το κάθε έργο. Δεν πιστεύω πως ο τίτλος είναι αυτός που χαρακτηρίζει και περιγράφει το έργο. Στον κάθε θεατή δημιουργείται ένα διαφορετικό συναίσθημα ή συνειρμική σκέψη και ο ίδιος πιθανόν να έδινε έναν άλλο τίτλο. Παρόλα αυτά αποτελεί την ταυτότητα του έργου, χωρίς ωστόσο να εξαναγκάζει τους θεατές στην πρόκληση ομοίων συναισθημάτων.
Γιατί επέλεξες την τέχνη στη ζωή σου;
Θεωρώ πως δεν επρόκειτο για μία καθαρή επιλογή εφόσον ήρθε ακούσια στη ζωή μου και μέρα με τη μέρα η λατρεία μου για την τέχνη μεγαλώνει. Αυτό που σίγουρα μπορεί να λεχθεί είναι πως την επιλέγω καθημερινά.