Συνέντευξη με την Γεωργία Τρούλη

Συνέντευξη στην Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, Φιλόλογο, Λογοτέχνη, Μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου Β.Ε., Ραδιοφωνική Παραγωγό radio1d.gr και Πρόεδρο “Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου”

 

Μια παράγραφος για τον εαυτό σου

Ζωγραφίζω γιατί θέλω να επεκτείνω τα όρια του χρόνου και της πραγματικότητας. Ενίοτε αισθάνομαι ότι μπαίνω στην καθαρή πηγή της ύπαρξης. Αγαπώ τις βόλτες με τα πόδια και με το ποδήλατο κατά τη διάρκεια των οποίων βγάζω φωτογραφίες.Μου αρέσει η θάλασσα. Πολλές φορές αφήνομαι να παρατηρώ και να αφουγκράζομαι τους ανθρώπους.

Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια στο εξωτερικό, μου αρέσει η Ελλάδα και λατρεύω να περνάω χρόνο στο σπίτι.

Ενθουσιάζομαι όταν μαθαίνω και ανακαλύπτω νέα πράγματα.Θεωρώ τα πάντα διαδικασία ωρίμανσης και επέκτασης. Δεν βαριέμαι σχεδόν ποτέ και σπάνια θεωρώ κάτι χάσιμο χρόνου.Έχω επιλέξει να βλέπω έτσι τις καταστάσεις. Αφήνομαι και συγκεντρώνομαι σε μια διαρκή εναλλαγή της έντασης. Ενίοτε νιώθω ότι έχω μια βαριά αλλά και βαθιά προγονική αφετηρία. Συμφιλιώθηκα με αυτό. Η εργασία μου αλλά και η ενασχόληση με την Τέχνη είναι πηγή ενέργειας.

Πηγές έμπνευσης

Αισθήσεις, εγκεφαλικά η συγκινησιακά ερεθίσματα και πληροφορίες ή και  συγκεκριμένα projects, τα οποία κινητοποιούν υπερσυνδέσεις και επιθυμία αποτύπωσης

Υλικά που χρησιμοποιείς

Σινική μελάνη, Ακρυλικά, Κάρβουνο, Λάδια

Τεχνική και Τεχνοτροπία

Κυρίως κινούμαι σε μίνιμαλ φόρμες, σε καμβά

Πότε ορίζεις το τέλος, το σημείο ολοκλήρωσης, κάθε έργου σου;

Πιστεύω ότι όντως, όπως έχει λεχθεί, κανένα έργο ποτέ δεν ολοκληρώνεται. Σταματάει σε ένα ενδιαφέρον σημείο του χρόνου και της εκτίμησης του καλλιτέχνη.

Πόσο σημαντική είναι η ονομασία των έργων σου και πως επιλέγεις κάθε τίτλο;

Δεν δίνω ιδιαίτερη βαρύτητα στην σκέψη και στην επιλογή τίτλου και κυρίως επιλέγω αυτό που μου έρχεται στο μυαλό αυθόρμητα και πηγαία.

Επίσης επιλέγω πολλά έργα να είναι άτιτλα και να αφήνω στον θεατή τις δικές του αναγωγές και ερμηνείες.

Γιατί επέλεξες την τέχνη στη ζωή σου;

Επέλεξα να βλέπω όλη την ζωή σαν τέχνη από την πιο πεζή και καθημερινή μέχρι την πιο υψηλή δόνηση της και έτσι η Τέχνη με επέλεξε.